Fotografie door: Mick de Jong
Zaterdagochtend 27 mei trekken 6 gezinnen met in totaal 16 kinderen naar het circuit in Zandvoort. Op het terrein staan tientallen raceauto’s: Porches, Peugeots, Westfields, BMW’s. Het is lekker weer, de zon schijnt. Vanwege het frisse briesje houden sommigen hun vest nog even aan. In een tent van de Stichting Groot Hart wordt koffie en thee gedronken, en cola en sinas. Snoep is er ook, want het is vandaag een beetje feest.
De sfeer is ontspannen, er wordt gelachen. Er staat iets moois te gebeuren, en dat is ook spannend. Rob Kamphues, initiatiefnemer en oprichter van Groot Hart, en voorzitter Vincent Wedekind spreken het gezelschap toe. Enthousiast vertellen ze over de drie heuse raceauto’s die voor de tent klaar staan. De kinderen mogen allemaal een rondje meerijden. ‘Wie vindt het spannend?’, vraagt Rob. Geen van de kinderen steekt de hand op. ‘Wie van de ouders vindt het spannend?’ Nu gaan diverse handen de lucht in.
Veiligheid op de eerste plaats
Vincent vertelt dat we straks in de garages mogen komen. De plek waar Max Verstappen ook staat met zijn Red Bull als de Formule 1 in Zandvoort neerstrijkt. Pal voor de garages is de pitstraat, waar de auto’s doorheen rijden voordat ze op het circuit komen. Maar het is niet gevaarlijk. ‘Veiligheid komt altijd op de eerste plaats’, zegt Vincent. ‘Iedereen moet in de garage, áchter de rode lijn blijven staan. Daar moeten we streng op zijn. Luister je niet, dan wensen we je een fijne middag op het strand van Zandvoort’, waarschuwt hij streng.
Ieder gezin loopt nu met een vrijwilliger over het grote terrein. We nemen een kijkje op het dak van de garages, dat ook wel het ‘pitdak’ wordt genoemd. Leunend op de reling legt een van de vaders aan zijn dochter uit dat beneden in de pitstraat de bandenwissels plaatsvinden. Overal zijn nieuwsgierige en lachende kindergezichten te zien. Terwijl de Donkervoort-auto’s over het circuit razen, worden er volop selfies gemaakt. Ouders kunnen hun zorgen even vergeten terwijl ze letterlijk uitwaaien op het pitdak.
Terug in de tent worden de helmen gepast, want het is belangrijk om precies de juiste maat te hebben. Een helm die te los zit kan in een open raceauto op hoge snelheid zomaar van je hoofd waaien. ‘Autosport is heel erg leuk’, vertelt Vincent tegen een gezin terwijl een te krappe helm net niet over een hoofd glijdt. ‘Maar het kost ook heel veel geld’, zegt hij terwijl hij een maatje groter pakt, die wel past. Hij plant zijn uitgestoken wijsvinger op zijn eigen helm op tafel en zegt: ‘Deze kost wel 2.500 euro.’
Naar het circuit
Ondertussen loopt de spanning op, want Vincent heeft gezegd dat we zo meteen naar de garages gaan, omdat de Stichting Groot Hart in de pauze tussen de wedstrijden met de kinderen het circuit op mag.
Een van de jongens vindt het zo spannend, dat hij even twijfelt of hij wel durft. Vincent gaat met hem op de grond naast een raceauto zitten. Vincent houdt een denkbeeldig stuur vast, ze doen alsof ze erin zitten. ‘Als jij het te hard vindt gaan, dan doe je je duim omlaag. Kijk zo, pal voor mijn gezicht. Dan doe ik het rustig aan. En als je vindt dat ik wel wat harder mag, dan steek je je duim omhoog’, legt Vincent uit. ‘Jij rijdt niet met de auto, maar je bepaalt wel hoe hard ie gaat.’ Gerustgesteld loopt de jongen nu meer naar de garage.
Luid ronkende motor
De auto’s worden gestart, en rijden naar de garages toe. Iedereen blijft netjes achter de rode streep. De eerste kinderen rijden de pitstraat uit, met een luid ronkende motor draaien ze het circuit op. Om de hoek van de garage kijken ouders hun kinderen zo lang mogelijk na. De kinderen die zo meteen als tweede mogen hebben hun helm al op.
De spanning die voor vertrek op de gezichten stond, is er bij terugkomst helemaal af. Uitgelaten vertellen ze hun ouders hoe hard het wel niet ging. ‘Ik ging meer dan 200 kilometer per uur!’, weet een van de kinderen te vertellen. Sommige ouders lopen snel naar het pitdak om video’s te maken. Groepsgewijs stappen telkens nieuwe kinderen in.
Broodjes knakworst
Als iedereen geweest is, lopen we terug naar de tent. Daar lijkt het wel een verjaardagsfeest. Broodjes knakworst, chocomel, snoep en sinas. Iedereen heeft trek en er is gelukkig meer dan genoeg. Dan wordt ieder kind door Rob en Vincent naar voren geroepen. Iedereen krijgt applaus. Iedereen krijgt een oorkonde, waarop staat hoe hard de auto ging. ‘Als ze je op school niet geloven, dan kun je gewoon deze oorkonde laten zien’, zegt Rob.
Beduusd van alle aandacht kruipt een meisje verlegen bij haar vader op schoot als ze haar oorkonde heeft gekregen, en klapt dan net zo hard voor de andere kinderen als zij voor haar klapten. Het was een geweldige dag, die we nooit meer vergeten.
Auteur: Roy op het Veld
Fotografie: Mick de Jong
