Fotografie door: Mick de Jong
Midden in de autosport
De medewerkers van Stichting Groot Hart staan zaterdagochtend 8 april op het circuit van Zandvoort toch even vreemd te kijken. De gloednieuwe tent, die de voorgaande avond nog als een huis staat, is ingestort.
Veel tijd om verbouwereerd toe te kijken is er niet wat het duurt niet meer zo heel lang voordat het Paasweekend van Groot Hart op Zandvoort begint. De kinderen en hun ouders, broers en zussen die vandaag te gast zijn, zijn al onderweg naar het circuit. De tent is voor hen opgezet. Als ontvangstruimte en later voor de lunch.
Wat volgt is een mooi staaltje improviseren, teamwork en vrolijkheid. Laat dat nou nét drie factoren zijn die op de Groot Hart-dagen altijd al nodig zijn. Kort gezegd: De tent staat binnen no-time weer overeind en de Groot Hart crew kan daarbij hard lachen. Om zichzelf. Want het is niet heel handig geweest dat ze de ventielen van de met lucht gevulde steunpilaren van hun nieuwe verblijf niet hebben dichtgedraaid. Waardoor de lucht kan ontspannen en de tent instort. De Groot Hart gasten hebben er niets van gemerkt.
Spanning, nieuwsgierigheid en voorpret
Rond kwart voor tien arriveren de eerste gasten bij de tent. Door het circuit van Zandvoort is een perfecte plek vrijgemaakt, aan de binnenkant van de Tarzanbocht. Met genoeg ruimte om te parkeren en veilig rond te lopen terwijl de races op het circuit ook nog gevolgd kunnen worden. Al zijn de Groot Hart gezinnen daar eerlijk gezegd niet mee bezig. Zij rijden het terrein op met in hun ogen een mix van spanning, nieuwsgierigheid en voorpret. De zenuwen verdwijnen al snel. Veel van de kinderen lopen gelijk naar de Radical en de Ariel Atom, de raceauto’s van Groot Hart.
Zoals altijd heeft de groep een grootte van tien tot vijftien kinderen. Inclusief ouders en begeleiding ongeveer 25 personen. Groot Hart kiest er bewust voor om de groep niet groter te maken. “We willen niet een heel circuit afhuren en dan iedereen maar loslaten. We willen persoonlijk contact en onze gasten meenemen over het circuit, een rondleiding kunnen geven achter de schermen van de Nederlandse autosport en de kinderen meenemen over de baan. Iedereen in de autosport kent ons, we zijn overal welkom.”
Duim omhoog? Gas erop!
Kort na de ontvangst van de kinderen en ouders en begeleiders wordt uitgelegd hoe de dag zal verlopen en wat staat te wachten. De meeste kinderen kunnen in een snelle auto meerijden over het circuit maar moeten dan wel communiceren met de coureur die de auto bestuurt. Dat blijkt op een eenvoudige manier te kunnen. Duim omhoog als het goed gaat en de coureur misschien nog iets sneller mag rijden, duim omlaag als het wat te hard gaat of als het iets te veel is. Ook wordt gewaarschuwd voor de gevaren van een circuit. Je moet goed uitkijken waar je loopt.
De autosportwereld omarmt Groot Hart
Als de groep eenmaal aankomt in de pitbox waar iedereen zich moet opstellen om in te stappen in een van de raceauto’s blijkt dat de Groot Hart kinderen echt midden in de autosportwereld terecht zijn gekomen. Anders gezegd: In de autosport gaat het nooit zoals verwacht, moet je altijd wachten, gaat er niets zonder dat er geïmproviseerd wordt maar komt het altijd goed. Zoals het met opzetten van de tent.
Vaak gaat het zelfs beter en leuker dan verwacht. Zo komen er tijdens de eerste dag van het Paasweekend uit het niets zomaar drie auto’s bij waarin kan worden meegereden. Met dank aan de medewerkers van het circuit en aan een van de deelnemers die later zelfs nog spontaan een enorm kledingpakket ter beschikking stelt.
De reacties van de kinderen, hun broers, zussen, ouders en begeleiders op een dag Nederlandse autosport zijn geweldig om te zien. De manier waarop de Nederlands autosport Groot Hart omarmt is dat ook.
Auteur: Rick Winkelman
Fotografie: Mick de Jong
